We worden verder geleid naar het binnenste deel van de Matrimandir. Hier krijg je een paar witte sokken en zelfs over de punt van de kruk van Arjen gaat een beschermend wollen kapje zodat er geen afdrukken komen op het mooie witte tapijt en je onhoorbaar kan lopen. We lopen achter elkaar omhoog in een spiraalvorm, het lijkt een beetje op een science fiction film als we zo heel zachtjes op kousenvoeten over het tapijt naar boven gaan. In de binnenste kamer krijgen we een plekje toegewezen. Ook hier weer de ronde vorm, in het midden van de kamer een grote glazen bol die precies onder het hoogste punt van de koepel is geplaatst waar het licht in wordt opgevangen. Je ziet een lichtzuil omlaag gaan die contact maakt met de bol en ook weer doorschijnt naar de parel in het bassin daaronder, maar dat begrijp ik later pas. Op dit moment ben ik onder de indruk van de energie die goed voelbaar is in deze ruimte en zie pas later de lichtzuil en de verbinding met de glazen bol. Als ik mijn ogen sluit is het alsof er een witte wollen deken als een beschermende mantel over me heen wordt gelegd en ik voel de verbinding met de Goddelijke Moeder. Het is troostend en helend en het wordt stil van binnen…..Veel te snel krijgen we al weer het signaal om op te staan en de ruimte te verlaten. Jammer, het voelde zo fijn om daar te zijn. Bij het kantoortje maken we meteen een vervolgafspraak, na deze introductie mag je de volgende keer zelf naar binnen en in één van de kleine kamertje zitten om te mediteren. Deze twaalf kamers hebben ook allemaal een eigenschap die de Moeder heeft aangegeven zoals Vooruitgang, Dankbaarheid en Nederigheid. We wandelen nog wat in de tuin om de Matrimandir en bewonderen de enorme Banyan boom waarvan de wortels steeds een nieuwe vertakking vormen.